चेरडुवांक वेकॆषनाचे दीस. मांगळूर थकून नाति अनीक पोणति कॊरनु मुंबैक पवलिं. तेदूस धूव अनीक जावंय लगॆन घरकडे आयलिं. सगटयिं कॊरनु एकि राति उलॊवनु संतॊषान बेसून पोणतॆक ओपुरबाय कॊरनु लागी दीसा सकाळिं गेल्यारि पूरो म्हॊणु अब्बॊन सांगले.
सगटयं कॊरनु खॆळु-हासु अनीक रसपति उलवप, मिगॆले बप्पान परकाट वॆणुगॊपाला स्तुति केलॆले गींत कशि म्हॊणका म्हॊणू सांगून दीवप सग जावनु वॆळु गेलो.
तॆ वॆळारि माका इत्ति जाले म्हॊणु माकाचि कळॆना. पुताले दॊळे मिजॆरि गेले. ताणे धॊरनु माका निदायलि म्हॊणूय कायिं माका कळॆना. अबॊधावस्थॆरि जल्यारीय, सनूचि उडगासु मनांतु रबीलो. रगता खट्टे वोंकून गेलॆले दिकिले तं. उलोवंचाक जायना जल्यारीय, माका मनांतु गेलॆलि चिन्ता काणि सरीचि दिसले.
जीवितांतु एक अध्यापकालि धूव जावनु जन्मु घेतलो. ’दुडुवां पशि मॊल स्नॆहाक तं’, म्हळॆले आदर्श अयकून तं हांव वड्डल्लिं. अम्म-बप्पालें मॊग ऊणे जावनतिलें अनुभवांतु म्हेळो. भवंड एकडे जावनु, खॆळु-हासु सग आशिलि सनपण, जीवितांतुलें विसरूक जावनतिले अनुभव तं.
१६ वर्षारि, व्हरडीक जावनु बमुणाथयं गेल्लि. अम्मा-बप्पान सांगिल्यावरि, मायिं-मावांक अम्मा-बप्पा समान लेकून, बमुणाले भवंडांक मिगॆलि भवंड जावनूय लेकूनु, थंगाचे जीवितंय मुखारि वेले.
तेगजाण चेरडूंव दॆवान दिलिं. धुवांक व्हरडीक कॊरनु दिलिं. तेगयिं आजि सुखान संतॊषान आसाय. तन्नीय मिगॆले आदर्शारि मुखारि वताय. कॊण येलतांतु इत्ति करतायि म्हॊणु चॊवनतिलें आम्मि आमगॆले वटॆन मुखारि गेल्यारि मेळचे मनांतु सूख व्हॊड तं. पुत्तान मम्माले धूवॆक व्हरडीक केलि. तेगांकय दोग-दोगजाण चेरडूंव तं. सग चांग जावनु आसाय. पुतालि चेलि मॊगु मात्र दीवंका जलॆलि स्पेष्यल चेरडुं. जल्यारीय डान्स कॊरूक, सितार वजूक सग शिकता. चांग स्वादारि रवंदय कॊरूक, चाय कॊरूक सग ती दष्टीकि तं.
६३ वर्ष जालॆले अंगॆले दांपत्य जीवितांतु, आतां अवंका संतॊषूय तृप्तीय आसा. आबु, अम्मुम्मा म्हळेले स्थानारीय, अंगॆले नतुरालें मनांतु अवंका एक जग आसा. मॊगु, बहुमानु सग जाय जलॊलो नत्तूरं अवंका दिताय. मिगॆलि सुन्नयि माका धुव्वॆवरीचि तं चोयता. माकाय ति धुव्वचि.
अंगॆले कुटुंबजीवितांतु चांग कालाकय कष्ट कालाकय, एल्ता-पेल्तांतु बळ जावुनु रबून हंगा परॆन पवलिं. अनीक सुमंगलि जावनूचि वोचुका म्हॊणु एकि आशा माका आसा. तॆं दिकून भय्य कायिं माका दिसलॆना. दैव निश्चयु तं चवंकतॊलो म्हॊणु अवंका कळता जल्यारीयि मन्नांतु दिसूनु वता.
पुतान माका लगि आशिले ऎक हॊस्पिटलांतु तं वेलॆलि. वचे वटॆरि अबॊधावस्थॆरियि मनांतु गेलॆलि चिंता सपन सरि दिसलें.
हेरदूसा माका नानावति हॊस्पिटलांतु वेले उपरांते ऐ. सी. यूंतु पोडुचानीक, पूतु सांगता, "अम्मा, अक्काय भावूय बारा वरारि पवलिं". चेन्नै थाकूनु नाति चेरडूवांकय घॆवनु गावांतु वचाक वतालि, तॆं टिकट रद्द कॊरनु तीवय चेरडूवंय देनपारा पवलिं. तवळि तं माका इत्ति जलॆले म्हॊणूय तन्नि कळॆले उसरमॆटीय माका मनांतु जल्या.
रगत दिकून जवंचानीक घरकडे पोरतून वतनि म्हॊणु आठॆयलॆलें नयिं हांवे. माका दिसलें यमरय्यालें लॆक बॊरॊवुंचे चित्रगुप्ताक इति जालें? अमगॆले थोगडे ओफीसाक चॊवनु तॊवॊय शिकतवॆ? अनीक नॊवॊ जावनु नॆम कायिं हळॊलो आसावे? पास्पॊर्ट, विसा कायिं नतिलें कायिं थंगा चॊडॊवंनावॆ? तशि थंगा लगि परॆन वोचून हांव पोरतून अयलिं.
आतां घरकडे आरटावरी तं गोंदॊळ. नत्तीयो दोगयिं वसरॆंतु चेळ्यो. पोणतूरं तंगॆलो खॆळु रसपति सग करताय. धुवॊय, सुन्नय, पुतूय, पोरतून पोरतून हॊस्पिटलांतु येताय. मिजेलागि एकलॆक बेसुयात. सान चेरडुवांक भितॆरि चॊडॊवना. आर्मींतु ऒफीसर आशिलो नत्तु अयलो. इन्ड्यॆ भायिर आशिलिं नतूरांक मात्र एवंचाक जलॆना. माका ऊणे जाता म्हॊणुय, लीव काणु संत अयल्यार पूरो म्हॊणूय पुतान तंका जाणॆयलें.
हांव मंच्यारि पॊणूयि मनांतु चेरडुंवालो गोन्दॊळ दिकतानि.
"एन्डॊस्कॊपि" म्हळॆलि वयदीक तं तन्नि माका केल्लॆलि. हांवे प्रथम अयिकुचे नांव. अबॊधावस्थॆरि, ऎक ट्यूब, तजे मुखारि ऎक बळब दोवॊरनु, ताळॆंतुलॆनि चॊडॊवनु चोयतनि. पोटांतु फूटि पॊणु रगत वतालें. तन्नि इतिकी लावुनु फूटि धंपीलि. हेरदूसा थाकून मीट खवंचाक पाणा. चाय, दूध, उदाक सग कॊरनु दिसाक ऎक लिटर मात्र. रत्ति माका मनांतु एक भ्रमु सरि दिसलो, पॊडूक जायना. नरसानि मास्क दोवॊरनु श्वासु दीवॆयलो. ’रत्ति मिगॆलें खटळे उबारनु माका भायर वॊरनु घल्लि’, अशि सग माका दिस्ताने. लगिचे दीसा डॊक्टरान येवंचानीक सांगले. ताणे दिल्लॆले गुळियांतुलि ऎकि गूळि दीवंकानाका म्हॊणु ताणे संगूनु ती गूळि रबॆयलि. तॆ उपरांते तशि जलॆना.
पोटांतु भरलॆलें उदाक ट्यूब घालनु भायिर काडप, तॆ होस्पिटलांतूले मिष्यनांतु सग माका तन्नि चडॆयलि. इत्या बेगॆक म्हॊणु माकाचि कळना. १२ दिसांक थंगा पॊणु, तन्नि थंग-थंगा मंदून थप्पून सग दवरलॆलें काणु पेलॆन घालनु, माका सोळि.
स्वर्गारि माका सीट दिलॆना जल्यारीय, हांव मिगॆले स्नॆह साम्राज्यांतु पवलिं.
दॆवु पार्थालो मात्र सारथि नयिं, अमगॆले एकेकलॆलॊय सारथि म्हॊणु तं हांवे आठवप. ताणे मुखारि वोरचेकडे अम्मि वत्ताय. मुखारि येवंचे दिसयि तॆंचि तं जातलें. दॆवान दिलॆले जीवित ताणॆचि मुखारि वॊरका. तॆ १२ दीस मनांतु थकून वचना.
